hürriyet

27 Eylül 2013 Cuma

Sevdalinka (Ayşe Kulin)

"... Birbirinin gözünü oyan Hırvat ve Sırp liderleri tek bir konuda anlaşabilmişlerdi: Bosna Hersek'i paylaşmakta...
... Osmanlı'dan beri üç milletin; Boşnaklar'ın, Hırvatlar'ın ve Sırplar'ın iç içe yaşadığı bölgelerin Müslümanları, bir yığın insan iskeleti halinde, zincire vurulmuşlardı. Günde üç öğün yemek yer gibi günde üç fasıl dayaktan geçiriliyorlardı..."
Bu roman açıkçası beni derinden etkiledi. Okurken çok ağladım. İnsanı duygulara seslenen bir roman. Okurken  bir yandan ülkemizde savaş olmadığı için şükredip bir yandan da Boşnaklara bu zulmü reva görenlere lanet okudum. Anlatılanlar kurgu olsa da gerçeği yansıttığı artık tüm dünyaca biliniyor.  Kötülüğün sınırı yok savaşlar insana en çok bunu öğretiyor. Ne zaman Bosna Hersekle ilgili bir haber izlesem veya bir yazı okusam içimi burukluk kaplıyor. Bu kitabın bu hislerimde etkisi olduğunu düşünüyorum. Savaş romanı olarak çok gerçekçi olduğunu söyleyebilirim.


 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder